O instalacji punktu ładowania w hali garażowej budynku wielomieszkaniowego albo na zewnątrz budynku – przy stanowiskach postojowych przylegających do tego budynku, decyzję podejmują  zarządy wspólnot mieszkaniowych. 

Do odjęcia decyzji potrzebny jest wniosek osoby zainteresowanej, uprawnionej do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Najczęściej mamy do czynienia z trzema sytuacjami.  

1. Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego w tym samym budynku. 

Właścicielowi lokalu mieszkalnego musi legitymować się uprawnieniem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Nie ma znaczenia kwestia własności miejsca postojowego. 

Może to być współwłasność lokalu odrębnego lokalu użytkowego – hali garażowej, ale może to być także uprawnienie z umowy quoad usum do korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej stanowiącej część wspólną zarządzaną przez wspólnotę mieszkaniową. 

2. Wnioskodawca jest współwłaścicielem odrębnego lokalu garażowego, któremu przysługuje oznaczone miejsce postojowe do wyłącznego użytku, ale nie jest jednocześnie właścicielem lokalu mieszkalnego w tym samym budynku ani nie zajmuje lokalu na podstawie innego tytułu prawnego.

Taka osoba może złożyć wniosek do zarządu wspólnoty mieszkaniowej o instalację punktu ładowania po uprzednim uzyskaniu zgody większości udziałowej współwłaścicieli w częściach ułamkowych lokalu użytkowego – hali garażowej, na złożenie wniosku o instalację punktu ładowania.  

Składając wniosek działa on bowiem jako współwłaściciel wykonujący czynność zarządu rzeczą wspólną – lokalem użytkowym będącym halą garażową.

Tak samo należy ocenić, gdy wnioskodawca jest współwłaścicielem innego lokalu w tym samym budynku.

Przykładem może być współwłasność odrębnego lokalu użytkowego usytuowanego na parterze budynku. 

Taka osoba działa wtedy jako współwłaściciel wykonujący czynność zarządu rzeczą wspólną. 

3. Wnioskodawca o instalację punktu ładowania zajmuje lokal mieszkalny na podstawie innego tytułu prawnego niż własność, na przykład jest najemcą.

Taka osoba powinna załączyć do wniosku zgodę właściciela tego lokalu.   

Obowiązek rozpatrzenia wniosku. 

Zarząd wspólnoty mieszkaniowej ma ustawowy obowiązek rozpatrzenia każdego wniosku o instalację punktu ładowania. 

Rozpatrzenie wniosku może zakończyć się na 4 sposoby:

Udzielenie zgody. 

Zgoda jest udzielana gdy brak jest ustawowych przesłanek odmowy. 

Ustawowe przesłanki odmowy udzielenia zgody.

1. Jeśli z ekspertyzy dopuszczalności instalacji punktów ładowania wynika, że nie jest możliwa instalacja zgodnie z wnioskiem.  

2. Wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego do lokalu w tym samym budynku ani do stanowiska postojowego przeznaczonego do jego wyłącznego użytku.

3. Wnioskodawca nie załączył do wniosku o instalację punktu ładowania zgody właściciela lokalu, jeśli wnioskodawca ie jest właścicielem lokalu, a na przykład jest najemcą.

4. Wnioskodawca nie zobowiązał się do pokrycia wszelkich kosztów związanych z instalacją oraz przyłączeniem do sieci elektroenergetycznej punktu ładowania.

5. Jeśli wnioskodawca nie zobowiąże się do pokrycia wszelkich kosztów czynności wykonania nowej instalacji elektrycznej lub przebudowy instalacji istniejącej a także ewentualnych kosztów (na przykład kosztów prawnych) zmiany umowy o przyłączenie budynku do sieci elektroenergetycznej. 

Milczenie zarządu wspólnoty. 

Jest to tzw. zgoda milcząca i ma miejsce w przypadku gdy łącznie :

• brak jest obowiązku sporządzenia ekspertyzy, oraz
• zostaną pokryte przez wnioskodawcę (czyli zapłacone) wszelkie koszty związane z instalacją punktu ładowania, jego zakupem i montażem, oraz
• zarząd wspólnoty nie wypowie się w sprawie wniosku w terminie 30 dni, licząc od dnia złożenia wniosku. W takim przypadku wnioskodawca może przystąpić do instalacji i eksploatacji punktu ładowania.