WYPADNIĘCIE LUB WYRZUCENIE PRZEDMIOTU Z OKNA
Wypadnięcie lub wyrzucenie jakiegoś przedmiotu z okna na ulicę może powodować daleko idącą odpowiedzialność odszkodowawczą.
Krótko mówiąc, takie zdarzenie może mocno „uderzyć” po kieszeni osobę zajmującą pomieszczenie, z którego przedmiot został wylany lub wyrzucony.
Wylanie cieczy bowiem także podpada pod kategorię „przedmiotu”.
Chodzi o wypadnięcie lub wyrzucenie z pomieszczenia takich przedmiotów, które nie są trwale związane z budynkiem, nie stanowią elementu architektonicznego.
Zatem nie dotyczy to obluzowanego, blaszanego zewnętrznego parapetu okiennego, skrzydła lub nawet całego okna, jakiegoś elementu konstrukcyjnego balkonu, ani też rynny lub innych podobnych elementów.
Nieistotne jest przy tym czy wypadnięcie lub wyrzucenie było przypadkowe, czy umyślne.
Kwestia winy nie jest brana pod uwagę.
Może być sytuacja, kiedy kot potrącił doniczkę z kwiatami umieszczoną na parapecie okiennym.
Tak samo, gdy doniczka spadła wskutek sił przyrody, na przykład wskutek przeciągu czy gwałtownej burzy.
Może wtedy dojść do uszkodzenia ciała przypadkowego przechodnia lub uszkodzenia zaparkowanego pod budynkiem samochodu.
Odpowiedzialność ponosi ten, kto zajmuje pomieszczenie.
Może to być właściciel lokalu stanowiącego odrębną własność w budynku wielomieszkaniowym, może to być spółdzielca zajmujący lokal spółdzielczy, najemca albo podnajemca a nawet osoba która zajmuje pomieszczenie grzecznościowo albo bez tytułu prawnego.
Chodzi o taką osobę która zajmuje pomieszczenie we własnym imieniu.
Może być sytuacja, że do wypadnięcia lub wyrzucenia z okna doszło wskutek działania gościa odwiedzającego najemcę pomieszczenia albo działania domownika.
Nie jest istotne, czy działanie było umyślne, czy wynikło z nieostrożności.
Osoba zajmująca pomieszczenie nie będzie ponosić odpowiedzialności jeśli wyrzucenie lub wypadnięcie przedmiotu z okna było wynikiem:
- siły wyższej
- zawinionego działania poszkodowanego
- wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą zajmujący pomieszczenie nie ponosi odpowiedzialności i nie mógł jej działaniu zapobiec.
Za siłę wyższą można uznać sytuację nie do przewidzenia.
Czyli taką, której nie można było zapobiec.
Mogą to być zdarzenia naturalne jak niespodziewana i nie dająca się przewidzieć wichura czy uderzenie pioruna.
Może być wywołane przez człowieka, jak zamieszki kibiców piłkarskich rzucających petardy w okna budynków.
Wyłączna wina poszkodowanego jest wtedy, gdy własnym działaniem poszkodowany wywołał szkodę.
Przykładem może być złodziej włamujący się przez okno, na którego spadła doniczka 🙂
Wyłączna wina osoby trzeciej.
Jest wtedy, gdy mamy do czynienia z działaniem osoby znajdującej się w pomieszczeniu bez zgody dysponenta pomieszczenia, który nie miał możliwości zapobiec działaniu sprawcy.
Klasycznym przykładem jest niespodziewana „kontrola” najemcy przez właściciela lokalu, który bez zgody a nawet bez wiedzy najemcy wchodzi do lokalu i sprawdza sposób korzystania.
I wskutek nieostrożności strąca z okna wspomnianą już wyżej doniczkę z kwiatami, powodując szkodę.
