ZEZWOLENIE NA ZBIERANIE ODPADÓW
Prowadzenie punktów skupu surowców wtórnych, czyli odpadów produkcyjnych lub zużytych produktów nadających się do ponownego przerobu, wymaga zezwolenia.
Chodzi o obrót takimi surowcami jak: metale kolorowe, złom stalowy i żeliwny, makulatura, tworzywa sztuczne, szkło opakowaniowe bezbarwne i kolorowe.
Są one następnie wykorzystywane w przemyśle papierniczo-celulozowym, w hutach szkła, w zakładach produkcji tworzyw sztucznych, w przemyśle metalurgicznym.
Taka działalność ma podwójny charakter.
Po pierwsze, jest to zbieranie odpadów, czyli gromadzenie przed transportem do miejsca przetwarzania.
Po drugie, jest to tymczasowe magazynowanie.
Osoba prowadząca punkt skupu jest posiadaczem i właścicielem odpadów, w odróżnieniu od osób zajmujących się tylko pośrednictwem w obrocie odpadami.
Pośrednik bowiem nie jest właścicielem odpadów, może natomiast – choć nie musi – by ich posiadaczem.
To znaczy, że działalność pośrednika w obrocie odpadami może polegać jedynie na samym organizowaniu przetwarzania odpadów w imieniu innych osób, bez ich fizycznego posiadania.
Prowadzący punkt skupu jest także sprzedawcą odpadów.
Nabyte odpady są bowiem zbywane tym przedsiębiorcom, którzy wykorzystują je jako surowiec.
Prowadzenie punktu skupu wymaga zezwolenia na zbieranie odpadów.
Zezwolenie wydaje marszałek województwa lub starosta właściwy ze względu na miejsce zbierania odpadów.
Jeśli łączna masa zmagazynowanych odpadów przekracza rocznie 3000 Mg (ton), to zezwolenie wydaje marszałek województwa.
W pozostałych przpadkach zezwolenie wydaje starosta.
Przed uzyskaniem zezwolenia na zbieranie odpadów potrzebne jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Organem właściwym do wydania decyzji jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
Tekst i zdjęcia Przemysław Ostrzyżek
