KIEDY ODPAD PRZESTAJE BYĆ ODPADEM ?
Jeśli odpady zostały poddane procesowi odzysku, to prowadzi to do zniesienia ich dotychczasowego statusu jako odpadu.
Będziemy wówczas mieli do czynienia z „normalnym” produktem lub substancją.
Warunkiem utraty statusu odpadu jest uprzednie poddanie procesowi odzysku, w tym recyklingowi, wskutek czego zostanie spełnionych kilka warunków.
Pierwszym warunkiem jest zakwalifikowanie, w wyniku odzysku lub recyklingu, do grupy przedmiotów lub substancji powszechnie stosowanych w określonych celach.
Może to być złom metali, szkło, tekstylia, makulatura, kompost.
Czyli wszystko to, co może być przydatne lub nawet pożądane jako surowiec, przykładowo tekstylia lub makulatura nadają się do produkcji papieru, złom do produkcji metali, kompost jako paliwo do biogazowni itp.
Możliwe jest także wytwarzanie paliwa z odpadów komunalnych.
Drugim warunkiem jest istnienie rynku lub popytu dla tego rodzaju przedmiotów lub substancji.
Zatem jeśli jest popyt na złom, makulaturę, odpady budowlane lub porozbiórkowe (przykład: cegła porozbiórkowa), to ten warunek jest spełniony.
Trzeci warunek to spełnienie wymagań technicznych do zastosowania w określonym celu.
Muszą też być spełnione wymagania określone w przepisach i normach dotyczących przedmiotu lub substancji.
Jeśli zatem mamy do czynienia przykładowo z cegłą porozbiórkową, to może być klasyfikowana jako odpad z budowy lub remontu, odpad materiałów i elementów budowlanych, gruz ceglany.
Jeśli taka porozbiórkowa cegła nadaje się do wbudowania w obiekt budowlany albo w całości może być ponownie wykorzystana zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem, to jest dozwolone ponowne jej użycie i cegła porozbiórkowa utraci status odpadu.
Warunkiem czwartym jest brak negatywnych skutków dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska zastosowania przedmiotu lub substancji.
Chodzi o spełnienie kryteriów dopuszczalnych norm zanieczyszczeń, zachowanie standardów emisyjnych w zakresie wprowadzenia gazów lub pyłów do powietrza, nieprzekraczanie dopuszczalnego ich stężenia.
Piątym warunkiem jest konieczność spełnienia wymagań określonych w przepisach unijnych.
W praktyce jest to odniesienie się do orzecznictwa TSUE.
Są bowiem rozporządzenia unijne które stosuje się bezpośrednio, a zatem nie stosuje się przepisów krajowych.
Z powyższego wynika, że każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie i będzie wymagał wydania decyzji administracyjnej konkretyzującej sposób spełnienia omówionych wyżej warunków, aby uznać, że doszło do utraty statusu odpadu.